A selección do punto de entrada para as fracturas intramedulares de tibia é un dos pasos clave para o éxito do tratamento cirúrxico. Un punto de entrada deficiente para a vía intramedular, xa sexa na vía suprarrotuliana ou infrarrotuliana, pode provocar perda de reposicionamento, deformidade angular do extremo da fractura e lesións nas estruturas vitais do xeonllo arredor do punto de entrada.
Describiranse os 3 aspectos do punto de inserción do cravo intramedular tibial.
Cal é o punto de inserción estándar do cravo intramedular tibial?
Cales son os efectos dun cravo intramedular tibial desviado?
Como se determina o punto de entrada correcto intraoperatoriamente?
I. Cal é o punto de entrada estándar paraTibialIntramedular?
A posición ortotópica está situada na intersección do eixe mecánico da tibia e a meseta tibial, o bordo medial da espiña intercondilar lateral da tibia, e a posición lateral está situada na divisoria de augas entre a meseta tibial e a zona de migración do talo tibial.
Alcance da zona de seguridade no punto de entrada
22,9 ± 8,9 mm, zona na que se pode inserir a agulla sen danar o tope óseo do LCA nin o tecido menisco.
II. Cales son os efectos dunha desviaciónTibialIintramedular Nenfermo?
Dependendo das fracturas tibiais proximais, medias e distais, a fractura tibial proximal ten o efecto máis pronunciado, a fractura tibial media a que ten o menor e o extremo distal está relacionado principalmente coa posición e o reposicionamento do cravo intramedular distal.
# Fracturas da tibia proximal
# Fracturas da tibia media
O punto de entrada ten relativamente pouco efecto no desprazamento, pero é mellor inserir o cravo desde o punto de entrada estándar.
# Fracturas da tibia distal
O punto de entrada debe ser o mesmo que a fractura proximal e a posición do cravo intramedular distal debe estar situada ortolateralmente no punto medio do fórnix distal.
III. HComo determinar se o punto de entrada da agulla é correcto intraoperatoriamente?
Necesitamos unha fluoroscopia para determinar se o punto de entrada da agulla é correcto. É moi importante facer unha ortopantomografía estándar do xeonllo intraoperatoriamente, entón como se debe facer?
Ortopantomograma estándar: liña paralela da cabeza da fíbula
O eixe mecánico da ortoradiografía tórnase en liña recta e unha liña paralela ao eixe mecánico tórnase no bordo lateral da meseta tibial, que debe bisecar a cabeza peronea na ortoradiografía. Se se obtén unha destas radiografías, resulta que se tomou correctamente.
Se o corte ortopédico non é estándar, por exemplo, se o cravo se alimenta desde o punto de alimentación estándar, cando se toma a posición de rotación externa, mostrará que o punto de alimentación está cara a fóra e a posición de rotación interna mostrará que o punto de alimentación está cara a dentro, o que á súa vez afectará o xuízo cirúrxico.
Nunha radiografía lateral estándar, os cóndilos femorais medial e lateral solapanse en gran medida e a meseta tibial medial e lateral tamén se solapan en gran medida, e na vista lateral, o punto de entrada está situado na divisoria de augas entre a meseta e o talo tibial.
IV. Resumo do contido
O punto de entrada estándar do cravo intramedular tibial está situado ortogonalmente no bordo medial da espiña intercondilar lateral da tibia e lateralmente na divisoria de augas entre a meseta tibial e a zona de migración do talo tibial.
A zona de seguridade no punto de entrada é moi pequena, só 22,9 ± 8,9 mm, e a agulla pódese inserir nesta zona sen danar o tope óseo do LCA nin o tecido meniscal.
Débense realizar ortopantomografías intraoperatorias estándar e radiografías laterais do xeonllo, que son clave para determinar se o punto de entrada da agulla é correcto ou non.
Data de publicación: 02-01-2023
