Introdución dun método para localizar o "nervio radial" na vía de acceso posterior ao úmero

O tratamento cirúrxico para as fracturas do úmero medio distal (como as causadas por "loita de pulso") ou a osteomielite umeral require normalmente o uso dunha abordaxe posterior directa ao úmero. O principal risco asociado a esta abordaxe é a lesión do nervio radial. As investigacións indicaron que a probabilidade de lesión iatroxénica do nervio radial resultante da abordaxe posterior ao úmero oscila entre o 0 % e o 10 %, cunha probabilidade de lesión permanente do nervio radial que oscila entre o 0 % e o 3 %.

Malia o concepto de seguridade do nervio radial, a maioría dos estudos baseáronse en puntos de referencia anatómicos óseos como a rexión supracondílea do úmero ou a escápula para o posicionamento intraoperatorio. Non obstante, localizar o nervio radial durante o procedemento segue a ser un reto e está asociado a unha incerteza significativa.

Ilustración da zona de seguridade do nervio radial. A distancia media desde o plano do nervio radial ata o cóndilo lateral do úmero é de aproximadamente 12 cm, cunha zona de seguridade que se estende 10 cm por riba do cóndilo lateral.

Neste sentido, algúns investigadores combinaron as condicións intraoperatorias reais e mediron a distancia entre a punta da fascia do tendón do tríceps e o nervio radial. Descubriron que esta distancia é relativamente constante e ten un alto valor para o posicionamento intraoperatorio. A cabeza longa do tendón do músculo tríceps braquial corre aproximadamente verticalmente, mentres que a cabeza lateral forma un arco aproximado. A intersección destes tendóns forma a punta da fascia do tendón do tríceps. Ao situarse 2,5 cm por riba desta punta, pódese identificar o nervio radial.

 Método de posicionamento

Usando o vértice da fascia do tendón do tríceps como referencia, pódese localizar o nervio radial movéndome aproximadamente 2,5 cm cara arriba.

Nun estudo no que participaron unha media de 60 pacientes, en comparación co método de exploración tradicional que tardaba 16 minutos, este método de posicionamento reduciu o tempo de exposición da incisión da pel ao nervio radial a 6 minutos. Ademais, evitou con éxito as lesións do nervio radial.

Imaxe macroscópica de fixación intraoperatoria dunha fractura de 1/3 do úmero a medio distal. Ao colocar dúas suturas absorbibles que se intersecan aproximadamente 2,5 cm por riba do plano do ápice da fascia do tendón do tríceps, a exploración a través deste punto de intersección permite a exposición do nervio radial e do feixe vascular.
A distancia mencionada está relacionada coa altura e a lonxitude do brazo do paciente. Na práctica, pódese axustar lixeiramente en función da complexión e as proporcións corporais do paciente.