A fractura do pescozo femoral é unha lesión común e potencialmente devastadora para os cirurxiáns ortopédicos, debido ao fráxil abastecemento de sangue, a incidencia de fracturas de non unión e osteonecrose é maior, o tratamento óptimo para a fractura de pescozo femoral aínda é controvertido, a maioría dos estudosos cren que os pacientes máis Os 65 anos de idade poden considerarse para a artroplastia e os pacientes menores de 65 anos poden seleccionarse para a cirurxía de fixación interna, e o impacto máis grave no fluxo sanguíneo é causado pola fractura de tipo subcapsular do pescozo femoral.A fractura subcapital do pescozo femoral ten o impacto hemodinámico máis grave, e a redución pechada e a fixación interna seguen sendo o método de tratamento habitual para a fractura subcapital do pescozo femoral.A boa redución favorece a estabilización da fractura, promove a curación da fractura e evita a necrose da cabeza femoral.
O seguinte é un caso típico de fractura subcapital do pescozo femoral para discutir como realizar a fixación interna de desprazamento pechado cun parafuso canulado.
Ⅰ Información básica do caso
Información do paciente: home de 45 anos
Queixa: dor de cadeira esquerda e limitación da actividade durante 6 horas.
Historia: O paciente caeu mentres tomaba un baño, producíndolle dor na cadeira esquerda e limitación da actividade, que non se puido aliviar co descanso, e ingresou no noso hospital cunha fractura do pescozo do fémur esquerdo nas radiografías, e ingresou no hospital nun estado de ánimo claro e mal ánimo, queixándose de dor na cadeira esquerda e limitación da actividade, e non comera e non se aliviara da súa segunda evacuación tras a lesión.
Ⅱ Exame físico (verificación corporal total e revisión especializada)
T 36,8 °C P87 latexos/min R20 latexos/min BP135/85 mmHg
Desenvolvemento normal, boa alimentación, posición pasiva, mentalidade clara, cooperativo no exame.A cor da pel é normal, elástica, sen edema nin erupción cutánea, sen aumento dos ganglios linfáticos superficiais en todo o corpo ou na zona local.Tamaño da cabeza, morfoloxía normal, sen dor de presión, masa, pelo brillante.Ambas as pupilas son iguais en tamaño e redondas, con reflexo luminoso sensible.O pescozo estaba suave, a tráquea estaba centrada, a glándula tireóide non estaba agrandada, o peito era simétrico, a respiración acurtause lixeiramente, non había anormalidade na auscultación cardiopulmonar, os límites cardíacos eran normais na percusión, a frecuencia cardíaca era de 87 latexos/ min, o ritmo cardíaco era Qi, o abdome era plano e suave, non había dor de presión nin dor de rebote.Non se detectaron o fígado e o bazo, e non había sensibilidade nos riles.Non se examinaron os diafragmas anterior e posterior, e non houbo deformidades da columna, dos membros superiores e dos membros inferiores dereitos, con movemento normal.Os reflexos fisiolóxicos estaban presentes no exame neurolóxico e non se provocaron reflexos patolóxicos.
Non houbo inchazo evidente da cadeira esquerda, dor de presión evidente no punto medio da ingle esquerda, deformidade de rotación externa reducida do membro inferior esquerdo, tenrura do eixe lonxitudinal do membro inferior esquerdo (+), disfunción da cadeira esquerda, sensación e actividade da cadeira esquerda. cinco dedos do pé esquerdo estaban ben e a pulsación arterial dorsal do pé era normal.
Ⅲ Exames auxiliares
Película de raios X mostrou: fractura subcapital do pescozo femoral esquerdo, luxación do extremo roto.
O resto da exploración bioquímica, a radiografía de tórax, a densitometría ósea e a ecografía en cor das veas profundas dos membros inferiores non mostraron ningunha anomalía evidente.
Ⅳ Diagnóstico e diagnóstico diferencial
Segundo o historial do paciente de trauma, dor de cadeira esquerda, limitación da actividade, exame físico do membro inferior esquerdo acurtando deformidade da rotación externa, tenrura da ingle obvia, dor de inclinación do eixe lonxitudinal do membro inferior esquerdo (+), disfunción da cadeira esquerda, combinada con a película de raios X pódese diagnosticar claramente.A fractura do trocánter tamén pode ter dor de cadeira e limitación da actividade, pero normalmente o inchazo local é obvio, o punto de presión está situado no trocánter e o ángulo de rotación externo é maior, polo que se pode diferenciar del.
Ⅴ Tratamento
Realizouse a redución pechada e a fixación interna do prego oco despois do exame completo.
A película preoperatoria é a seguinte
Manobra con rotación interna e tracción do membro afectado cunha lixeira abdución do membro afectado despois da restauración e a fluoroscopia mostrou unha boa restauración
Colocouse un alfinete de Kirschner na superficie do corpo en dirección ao pescozo femoral para a fluoroscopia e realizouse unha pequena incisión na pel segundo a localización do extremo do alfinete.
Insírese un pasador guía no pescozo femoral paralelo á superficie corporal en dirección ao pasador de Kirschner mentres se mantén unha inclinación anterior de aproximadamente 15 graos e realízase a fluoroscopia.
O segundo pasador guía insírese a través do espolón femoral usando unha guía paralela á parte inferior da dirección do primeiro pasador guía.
Unha terceira agulla insírese paralela á parte traseira da primeira agulla a través da guía.
Usando unha imaxe lateral fluoroscópica de sapo, os tres alfileres de Kirschner foron vistos dentro do pescozo femoral.
Perforar orificios na dirección do pasador guía, medir a profundidade e despois seleccionar a lonxitude adecuada do cravo oco atornillado ao longo do pasador guía, recoméndase parafusar primeiro a columna femoral do cravo oco, o que pode evitar a perda de restablecer.
Enrosque os outros dous parafusos canulados un despois do outro e vexa a través do
Condición da incisión cutánea
Película de revisión postoperatoria
Combinado coa idade do paciente, o tipo de fractura e a calidade do óso, preferiuse a fixación interna do prego oco de redución pechada, que ten as vantaxes dun pequeno trauma, un efecto de fixación seguro, un funcionamento sinxelo e fácil de dominar, pódese alimentar a compresión, a estrutura oca é propicia. á descompresión intracraneal e a taxa de curación da fractura é alta.
Resumo
1 A colocación das agullas de Kirschner na superficie corporal con fluoroscopia é propicia para determinar o punto e a dirección da inserción da agulla e o rango de incisión cutánea;
2 Os tres pinos de Kirschner deben estar o máis paralelos, en zigzag invertido e preto do bordo o máis posible, o que favorece a estabilización da fractura e a posterior compresión do deslizamento;
3 O punto de entrada do pasador de Kirschner inferior debe seleccionarse na crista femoral lateral máis prominente para garantir que o pasador estea no medio do pescozo femoral, mentres que as puntas dos dous pasadores superiores poden deslizarse cara adiante e cara atrás ao longo da crista máis prominente. para facilitar a adhesión;
4 Non coloque o perno de Kirschner demasiado profundo ao mesmo tempo para evitar penetrar na superficie articular, a broca pódese perforar a través da liña de fractura, unha é para evitar perforar a cabeza femoral e a outra é propicia para o cravo oco. compresión;
5 Os parafusos ocos atornillados case e despois un pouco, xulga a lonxitude do parafuso oco é precisa, se a lonxitude non é demasiado lonxe, tenta evitar a substitución frecuente dos parafusos, se hai osteoporose, a substitución dos parafusos basicamente non é válida. de parafusos, para o prognóstico do paciente de fixación efectiva dos parafusos, pero a lonxitude da lonxitude dos parafusos é só un pouco peor que a lonxitude da fixación ineficaz dos parafusos é moito mellor.
Hora de publicación: 15-xan-2024
