O cravado intramedular é o tratamento de referencia para o tratamento cirúrxico das fracturas diafisarias dos ósos tubulares longos das extremidades inferiores. Ofrece vantaxes como un trauma cirúrxico mínimo e unha alta resistencia biomecánica, o que o fai máis utilizado en fracturas da diáfisi tibial, femoral e umeral. Clinicamente, a selección do diámetro do cravo intramedular adoita favorecer o cravo máis groso posible que se poida inserir cun fresado moderado, para garantir unha maior estabilidade. Non obstante, non se sabe con certeza se o grosor do cravo intramedular afecta directamente ao prognóstico da fractura.
Nun artigo anterior, comentamos un estudo que examinaba o impacto do diámetro do cravo intramedular na consolidación ósea en pacientes maiores de 50 anos con fracturas intertrocantéricas. Os resultados non indicaron diferenzas estatísticas nas taxas de consolidación de fracturas e nas taxas de reoperación entre o grupo de 10 mm e o grupo con cravos de máis de 10 mm de grosor.
Un artigo publicado en 2022 por estudosos da provincia de Taiwán tamén chegou a unha conclusión similar:
Un estudo no que participaron 257 pacientes, aos que se lles fixou unha artroplastia con cravos intramedulares de 10 mm, 11 mm, 12 mm e 13 mm de diámetro, dividiu os pacientes en catro grupos segundo o diámetro do cravo. Descubriuse que non había diferenzas estatísticas nas taxas de consolidación das fracturas entre os catro grupos.
Entón, é este tamén o caso das fracturas simples da diáfisi tibial?
Nun estudo prospectivo de casos e controis con 60 pacientes, os investigadores dividiron os 60 pacientes por igual en dous grupos de 30 cada un. O grupo A fixouse con cravos intramedulares finos (9 mm para mulleres e 10 mm para homes), mentres que o grupo B fixouse con cravos intramedulares grosos (11 mm para mulleres e 12 mm para homes):
Os resultados indicaron que non houbo diferenzas significativas nos resultados clínicos nin nas imaxes entre os cravos intramedulares finos e grosos. Ademais, os cravos intramedulares finos asociáronse con tempos cirúrxicos e de fluoroscopia máis curtos. Independentemente de se se utilizou un cravo de diámetro groso ou fino, realizouse un fresado moderado antes da inserción do cravo. Os autores suxiren que, para fracturas simples da diáfise tibial, pódense usar cravos intramedulares de diámetro fino para a fixación.
Data de publicación: 17 de xuño de 2024