A fractura comentada da rótula é un problema clínico difícil. A dificultade reside en como reducila, xuntala para formar unha superficie completa da articulación e como solucionar e manter a fixación. Na actualidade, hai moitos métodos de fixación internos para fracturas de patella comidas, incluíndo a fixación de bandas de tensión de fíos de Kirschner, fixación de bandas de tensión de uñas canuladas, fixación de cerclage de fíos, garras patellares, etc. Canto máis opcións de tratamento, máis eficaces ou aplicables sexan as distintas opcións de tratamento. O patrón de fractura non era o que se esperaba.
Ademais, debido á presenza de varias fixacións internas metálicas e á estrutura anatómica superficial da rótula, hai moitas complicacións relacionadas coa fixación interna postoperatoria, incluíndo irritación de implantes, retirada de fíos K, rotura de fíos, etc., que non son raras na práctica clínica. Para este fin, os estudosos estranxeiros propuxeron unha tecnoloxía que usa suturas e suturas de malla non absorbibles, chamada "tecnoloxía de araña" e obtivo bos resultados clínicos.
O método de costura móstrase do seguinte xeito (de esquerda a dereita, desde a fila superior a inferior):
En primeiro lugar, despois de que a fractura se reduza, o tendón patelar circundante sutúrase de xeito intermitente arredor da rótula para formar varias estruturas semi-anulares soltas diante da rótula, e as suturas úsanse para armar cada estrutura anular solta nun anel e atala nun nós.
As suturas ao redor do tendón patelar están apertadas e anudadas, entón dúas suturas diagonais son de sete cruzadas e anudadas para arranxar a rótula, e finalmente as suturas están en bucle ao redor da rótula durante unha semana.
Cando a articulación do xeonllo está flexionada e estendida, pódese ver que a fractura está firmemente fixada e a superficie da articulación é plana:
Proceso de curación e estado funcional dos casos típicos:
Aínda que este método obtivo bos resultados clínicos na investigación, nas circunstancias actuais, o uso de implantes metálicos fortes aínda pode ser a primeira opción de médicos domésticos e incluso pode axudar a inmobilización de xeso postoperatorio para promover fracturas e evitar a fixación interna. O fracaso é o obxectivo principal; O resultado funcional e a rixidez do xeonllo poden ser consideracións secundarias.
Esta opción cirúrxica pódese usar moderadamente nalgúns pacientes adecuados seleccionados e non se recomenda para uso rutineiro. Comparte este método técnico de referencia por parte dos médicos.
Tempo de publicación: maio-06-2024
