pancarta

Habilidades cirúrxicas | Técnica de fixación temporal con "parafuso percutáneo" para fracturas de tibia proximal

A fractura da diáfisi tibial é unha lesión clínica común. A fixación interna con cravo intramedular ten as vantaxes biomecánicas da fixación minimamente invasiva e axial, o que a converte nunha solución estándar para o tratamento cirúrxico. Existen dous métodos principais de cravado para a fixación intramedular tibial: o cravado suprarrotuliano e infrarrotuliano, así como o enfoque pararrotuliano empregado por algúns estudosos.

Para as fracturas do terzo proximal da tibia, dado que a abordaxe infrarrotuliana require flexión do xeonllo, é doado provocar que a fractura se incline cara adiante durante a operación. Polo tanto, recoméndase a abordaxe suprarrotuliana para o tratamento.

hh1

▲Ilustración que mostra a colocación da extremidade afectada a través da vía suprarrotuliana

Non obstante, se existen contraindicacións para o abordaxe suprarrotuliano, como a ulceración local dos tecidos brandos, débese empregar o abordaxe infrarrotuliano. Como evitar a angulación do extremo da fractura durante a cirurxía é un problema que se debe afrontar. Algúns estudosos empregan placas de aceiro de pequena incisión para fixar temporalmente o córtex anterior ou empregan cravos de bloqueo para corrixir a angulación.

hh2
hh3

▲ A imaxe mostra o uso de cravos de bloqueo para corrixir o ángulo.

Para solucionar este problema, estudosos estranxeiros adoptaron unha técnica minimamente invasiva. O artigo publicouse recentemente na revista "Ann R Coll Surg Engl":

Selecciona dous parafusos de coiro de 3,5 mm, preto da punta do extremo roto, introduce un parafuso cara adiante e cara atrás nos fragmentos de óso en ambos extremos da fractura e deixa máis de 2 cm fóra da pel:

hh4

Sujete as pinzas de redución para manter a redución e, a seguir, insira o cravo intramedular segundo os procedementos convencionais. Despois de inserir o cravo intramedular, retire o parafuso.

hh5

Este método técnico é axeitado para casos especiais nos que non se poden empregar abordaxes suprarrotulianas ou pararrotulianas, e non se recomenda de forma rutineira. A colocación deste parafuso pode afectar á colocación do cravo principal ou pode haber risco de rotura do parafuso. Pode utilizarse como referencia en circunstancias especiais.


Data de publicación: 21 de maio de 2024