pancarta

Diagnóstico por resonancia magnética de rotura meniscal da articulación do xeonllo

O menisco está situado entre os cóndilos femorais medial e lateral e os cóndilos tibiais medial e lateral, e está composto de fibrocartilaxe cun certo grao de mobilidade, que se pode mover xunto co movemento da articulación do xeonllo e desempeña un papel importante no endereitamento e a estabilización da articulación do xeonllo. Cando a articulación do xeonllo se move de súpeto e con forza, é doado causar lesións e roturas no menisco.

A resonancia magnética é actualmente a mellor ferramenta de imaxe para diagnosticar lesións de menisco. O seguinte é un caso de rotura de menisco proporcionado pola Dra. Priyanka Prakash do Departamento de Imaxe da Universidade de Pensilvania, xunto cun resumo da clasificación e imaxe das roturas de menisco.

HISTORIA BÁSICA: O paciente tiña dor no xeonllo esquerdo durante unha semana despois dunha caída. Os resultados da resonancia magnética da articulación do xeonllo son os seguintes.

asd (1)
asd (2)
asd (3)

Características da imaxe: o corno posterior do menisco medial do xeonllo esquerdo está roma e a imaxe coronal mostra signos dun desgarro meniscal, tamén coñecido como desgarro radial do menisco.

Diagnóstico: Rotura radial do corno posterior do menisco medial do xeonllo esquerdo.

Anatomía do menisco: Nas imaxes sagitais de resonancia magnética, os vértices anterior e posterior do menisco son triangulares, sendo o vértice posterior máis grande que o vértice anterior.

Tipos de roturas de menisco no xeonllo

1. Rotura radial: a dirección da rotura é perpendicular ao eixe lonxitudinal do menisco e esténdese lateralmente desde o bordo interno do menisco ata a súa marxe sinovial, xa sexa como unha rotura completa ou incompleta. O diagnóstico confírmase pola perda da forma de pajarita do menisco na posición coronal e o embotamento da punta triangular do menisco na posición saxital. 2. Rotura horizontal: unha rotura horizontal.

2. Rotura horizontal: unha rotura orientada horizontalmente que divide o menisco en partes superior e inferior e que se observa mellor nas imaxes coronais de resonancia magnética. Este tipo de rotura adoita asociarse a un quiste meniscal.

3. Rotura lonxitudinal: a rotura está orientada paralela ao eixe longo do menisco e divide o menisco en partes interna e externa. Este tipo de rotura non adoita chegar ao bordo medial do menisco.

4. Bágoa composta: unha combinación dos tres tipos de bágoas anteriores.

asd (4)

A resonancia magnética é o método de imaxe de elección para as roturas de menisco e, para o seu diagnóstico, débense cumprir os dous criterios seguintes:

1. sinais anormais no menisco a polo menos dous niveis consecutivos da superficie articular;

2. morfoloxía anormal do menisco.

A porción inestable do menisco adoita extirparse artroscópicamente.


Data de publicación: 18 de marzo de 2024